Söz konusu ülkede marka tescil başvuru işlemleri; Azerice ya da Rusça dillerinden birinde ulusal ofise direkt ya da uluslararası anlaşmalar çerçevesinde yapılabilmektedir.

Başvuru için gerekli belgeler;

•  Başvuru sahibi bilgileri,
•  Vekâletname (kaşeli ve imzalı),
• (İmzaya yetkili olan kişi/kişilerce imzalanacaktır. Noterden onaylı olmasına gerek yoktur. Tüzel kişi başvurularda şirket kaşesi gerekmektedir.)
•  Koruma altına alınması istenen markanın 5×8 veya 8×8 cm ebadında 25 adet logo örneği,
•  Tescili talep edilen ürün ve hizmetlerin listesi,
• (Bir başvuru birden fazla sınıf içerebilir.)
•  Rüçhan varsa, rüçhan hakkı belgesi, (Başvuru sonrası üç ay içinde sunulabilir.)
•  Ortak marka başvuruları için, teknik şartname verilmesi gerekmektedir.

Kısaca Tescil Prosedürü;

İlgili ülkede marka tescil başvurusu yapıldıktan sonra, resmi ofis tarafından iki aşamalı bir inceleme süreci söz konusudur. İlk resmi inceleme şekli açıdan bir ay içerisinde yapıldıktan sonra, olumsuz bir karar oluşmaz ise; esasa ilişkin inceleme sürecine geçilmekte ve söz konusu marka, ilgili ülke mevzuatına göre, tescil edilebilirlik yönünden incelenmektedir. Bu süreç içerisinde de tescile engel her hangi bir durum olmaması haline ise, tescili talep edilen marka, üç ay süre ile resmi bültende yayınlanmaktadır. Bu süre içerisinde üçüncü kişi/kurumlar marka başvurusuna itiraz edebilmektedir. Belirtilen yasal askı süresi içerisinde herhangi bir itiraz olmadığı takdirde, tescil kesinlik kazanarak tescil belgesi verilmektedir.

Marka tescil belgesinin koruma süresi, başvuru tarihinden itibaren 10 yıldır. Bu süre onar yıllık dönemler halinde yenilenerek uzatılabilir. Bu sürenin kaçırılması durumunda, yenileme talebi ek bir ücretin ödenmesi şartıyla koruma süresinin bittiği son günden itibaren 6 ay içinde yapılabilir. Bu süre içerisinde de yenilenemeyen markalar geçerliliklerini yitirmektedir.

Tescil tarihi ya da son kullanım tarihi itibariyle 5 yıl içerisinde kullanılmayan markalar için üçüncü kişiler iptal talebinde bulunabilir. Gerçek kullanımın olmaması halinde reklam ve yayın yolu ile yapılan sözde kullanımlar da mevzuat çerçevesinde “markanın kullanımı olarak” kabul edilmektedir.